catflap.org Online Dictionary Query

  Idiom \Id"i*om\ ([i^]d"[i^]*[u^]m), n. [F. idiome, L. idioma,
     fr. Gr. 'idi`wma, fr. 'idioy^n to make a person's own, to
     make proper or peculiar; fr. 'i`dios one's own, proper,
     peculiar; prob. akin to the reflexive pronoun o"y^, o'i^,
     'e`, and to "eo`s, 'o`s, one's own, L. suus, and to E. so.]
     1. The syntactical or structural form peculiar to any
        language; the genius or cast of a language.
        [1913 Webster]
  
              Idiom may be employed loosely and figuratively as a
              synonym of language or dialect, but in its proper
              sense it signifies the totality of the general rules
              of construction which characterize the syntax of a
              particular language and distinguish it from other
              tongues.                              --G. P. Marsh.
        [1913 Webster]
  
              By idiom is meant the use of words which is peculiar
              to a particular language.             --J. H.
                                                    Newman.
        [1913 Webster]
  
              He followed their language [the Latin], but did not
              comply with the idiom of ours.        --Dryden.
        [1913 Webster]
  
     2. An expression conforming or appropriate to the peculiar
        structural form of a language.
        [1913 Webster]
  
              Some that with care true eloquence shall teach,
              And to just idioms fix our doubtful speech. --Prior.
        [1913 Webster]
  
     3. A combination of words having a meaning peculiar to itself
        and not predictable as a combination of the meanings of
        the individual words, but sanctioned by usage; as, an
        idiomatic expression; less commonly, a single word used in
        a peculiar sense.
        [1913 Webster +PJC]
  
              It is not by means of rules that such idioms as the
              following are made current: ``I can make nothing of
              it.'' ``He treats his subject home.'' --Dryden. ``It
              is that within us that makes for righteousness.''
              --M. Arnold.                          --Gostwick
                                                    (Eng. Gram.)
        [1913 Webster]
  
              Sometimes we identify the words with the object --
              though by courtesy of idiom rather than in strict
              propriety of language.                --Coleridge.
        [1913 Webster]
  
     4. The phrase forms peculiar to a particular author; as,
        written in his own idiom.
        [1913 Webster]
  
              Every good writer has much idiom.     --Landor.
        [1913 Webster]
  
     5. Dialect; a variant form of a language.
        [1913 Webster]
  
     Syn: Dialect.
  
     Usage: Idiom, Dialect. The idioms of a language belong to
            its very structure; its dialects are varieties of
            expression ingrafted upon it in different localities
            or by different professions. Each county of England
            has some peculiarities of dialect, and so have most of
            the professions, while the great idioms of the
            language are everywhere the same. See Language.

  Idiom \Id"i*om\, n. [F. idiome, L. idioma, fr. Gr. ?, fr. ? to
     make a person's own, to make proper or peculiar; prob. akin
     to the reflexive pronoun ?, ?, ?, and to ?, ?, one's own, L.
     suus, and to E. so.]
     1. The syntactical or structural form peculiar to any
        language; the genius or cast of a language.
  
              Idiom may be employed loosely and figuratively as a
              synonym of language or dialect, but in its proper
              sense it signifies the totality of the general rules
              of construction which characterize the syntax of a
              particular language and distinguish it from other
              tongues.                              --G. P. Marsh.
  
              By idiom is meant the use of words which is peculiar
              to a particular language.             --J. H.
                                                    Newman.
  
              He followed their language [the Latin], but did not
              comply with the idiom of ours.        --Dryden.
  
     2. An expression conforming or appropriate to the peculiar
        structural form of a language; in extend use, an
        expression sanctioned by usage, having a sense peculiar to
        itself and not agreeing with the logical sense of its
        structural form; also, the phrase forms peculiar to a
        particular author.
  
              Some that with care true eloquence shall teach, And
              to just idioms fix our doubtful speech. --Prior.
  
              Sometimes we identify the words with the object --
              though be courtesy of idiom rather than in strict
              propriety of language.                --Coleridge.
  
              Every good writer has much idiom.     --Landor.
  
              It is not by means of rules that such idioms as the
              following are made current: ``I can make nothing of
              it.'' ``He treats his subject home.'' Dryden. ``It
              is that within us that makes for righteousness.''
              M.Arnold.                             --Gostwick
                                                    (Eng. Gram. )
  
     3. Dialect; a variant form of a language.
  
     Syn: Dialect.
  
     Usage: Idiom, Dialect. The idioms of a language belong to
            its very structure; its dialects are varieties of
            expression ingrafted upon it in different localities
            or by different professions. Each county of England
            has some peculiarities of dialect, and so have most of
            the professions, while the great idioms of the
            language are everywhere the same. See Language.

  idiom
       n 1: a manner of speaking that is natural to native speakers of a
            language [syn: parlance]
       2: the usage or vocabulary that is characteristic of a specific
          group of people; "the immigrants spoke an odd dialect of
          English"; "he has a strong German accent" [syn: dialect,
           accent]
       3: the style of a particular artist or school or movement; "an
          imaginative orchestral idiom" [syn: artistic style]
       4: an expression whose meanings cannot be inferred from the
          meanings of the words that make it up [syn: idiomatic
          expression, phrasal idiom, set phrase, phrase]

  idiom
     Αγγλικά n.
     1 το γλωσσικό ιδίωμα
     2 το καλλιτεχνικό ιδίωμα (στιλ)
     3 ο ιδιωματισμός, ο ιδιωτισμός
     4 (ετ προγρ en) μια δομή κώδικας που είναι χαρακτηριστική σε μια
  γλώσσα προγραμματισμού

  idiom
     Indonesian n.
     1 (l en idiom) (gloss: idiomatic expression)
     2 (l en idiom) (gloss: artistic style)
     3 (lb id rare dated) (l en idiom) (gloss: language or language
  variety)
     n.
     1 (senseid en language structure) A manner of speaking, a mode of
  expression peculiar to a language, language family, or group of
  people<!--"person" is omitted here because idiolectic
  nature is almost never what idiomaticness has reference to-->.
     2 # (senseid en in programming) (lb en programming) A programming
  construct or phraseology that is characteristic of the language.
     Romanian n.
     (l en idiom)

  Idiom
     German n.
     1 n idiom (gloss: a distinct manner of speaking peculiar to a group
  of people)
     2 n idiom (gloss: a specific language variety or speech register)
     3 n idiom (gloss: an idiomatic expression)
     4 n (lb de programming) idiom

  idiom
     n.
     1 (senseid en language structure) A manner of speaking, a mode of
  expression peculiar to a language, language family, or group of
  people<!--"person" is omitted here because idiolectic
  nature is almost never what idiomaticness has reference to-->.
     2 # (senseid en in programming) (lb en programming) A programming
  construct or phraseology that is characteristic of the language.

  idiom
     n.
     1 (senseid en language structure) A manner of speaking, a mode of
  expression peculiar to a language, language family, or group of
  people<!--"person" is omitted here because idiolectic
  nature is almost never what idiomaticness has reference to-->.
     2 # (senseid en in programming) (lb en programming) A programming
  construct or phraseology that is characteristic of the language.
     Polish n.
     1 (lb pl lexicography figure of speech) (l en idiom), phraseme,
  phraseological unit, phraseologism, set expression, set phrase, turn of
  phrase
     2 (l en idiom) (gl: artistic style)
     3 (lb pl dated linguistics rare) (l en idiom) (gl: language or
  language variety)
     Serbo-Croatian n.
     1 (l en idiom) (gloss: idiomatic expression)
     2 (l en idiom) (gloss: artistic style)
     3 (lb sh linguistics) (l en idiom) (gloss: language or language
  variety)

  Idiom
     German n.
     1 n idiom (gloss: a distinct manner of speaking peculiar to a group
  of people)
     2 n idiom (gloss: a specific language variety or speech register)
     3 n idiom (gloss: an idiomatic expression)
     4 n (lb de programming) idiom

  idiom
     n.
     1 (senseid en language structure) A manner of speaking, a mode of
  expression peculiar to a language, language family, or group of
  people<!--"person" is omitted here because idiolectic
  nature is almost never what idiomaticness has reference to-->.
     2 # (senseid en in programming) (lb en programming) A programming
  construct or phraseology that is characteristic of the language.
     Polish n.
     1 (lb pl lexicography figure of speech) (l en idiom), phraseme,
  phraseological unit, phraseologism, set expression, set phrase, turn of
  phrase
     2 (l en idiom) (gl: artistic style)
     3 (lb pl dated linguistics rare) (l en idiom) (gl: language or
  language variety)

  Idiom
     German n.
     1 n idiom (gloss: a distinct manner of speaking peculiar to a group
  of people)
     2 n idiom (gloss: a specific language variety or speech register)
     3 n idiom (gloss: an idiomatic expression)
     4 n (lb de programming) idiom

  idiom
     Englanti n.
     (yhteys kielitiede k=en) idiomi

  idiom
     n.
     1 talat språk i säregen bruk
     2 fast språkligt uttryck (en grupp av ord eller en hel mening) med en
  egenartad, självständig betydelse vilken inte omedelbart framgår av dess
  beståndsdelars betydelser och därmed inte kan översättas ord för ord
  (såvida samma idiom inte finns i det andra språket), och som till
  skillnad från ordspråk kan böjas grammatiskt

  Idiom
     Tyska n.
     (tagg kat=lingvistik språk=de) idiom

  idiom
     n.
     1 talat språk i säregen bruk
     2 fast språkligt uttryck (en grupp av ord eller en hel mening) med en
  egenartad, självständig betydelse vilken inte omedelbart framgår av dess
  beståndsdelars betydelser och därmed inte kan översättas ord för ord
  (såvida samma idiom inte finns i det andra språket), och som till
  skillnad från ordspråk kan böjas grammatiskt

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  ιδίωμα
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  idiomi
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  idiome 2.
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe
   3.
  feste Redewendung, Wortverbindung, idiomatischer Ausdruck, festes Syntagma

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  idiom 2.
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe
   3.
  feste Redewendung, Wortverbindung, idiomatischer Ausdruck, festes Syntagma

  Idiom /ˈiːdɪˌoːm/
  biwej

  Idiom /ˈiːdɪˌoːm/
  idioom, taaleigen

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  idiom, idiomat, idiomatyzm
  feste Redewendung, Wortverbindung, idiomatischer Ausdruck, festes Syntagma

  Idiom /ˈiːdɪˌoːm/
  idioma, língua

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  идиома 2.
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe
   3.
  feste Redewendung, Wortverbindung, idiomatischer Ausdruck, festes Syntagma

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  1. sintagma
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe
  2. modismo
  feste Redewendung, Wortverbindung, idiomatischer Ausdruck, festes Syntagma

  Idiom /iˈdi̯oːm/ 
  idiom 2.
  eigentümliche Sprechweise einer Personengruppe
   3.
  feste Redewendung, Wortverbindung, idiomatischer Ausdruck, festes Syntagma

  idiom /ˈɪdɪəm/
  idioom

  Idiom /ˈɪdɪəm/
  التعبير

  idiom //ˈɪdi.əm// 
  1. и́зразни сре́дства
  distinct style of art, etc
  2. идио́м
  idiomatic expression

  idiom /ˈɪdɪəm/
  idiom
           Note: (ustálené jazykové spojení, fráze s metaforickým významem)

  idiom /ˈɪdɪəm/
  idiomatické spojení

  idiom /ˈɪdɪəm/ 
  priod-ddull 

  idiom /ˈɪdɪəm/
  Ausdrucksweise 

  idiom /ˈɪdɪəm/
  Redensart , Redeweise 
     Synonym: turn of speech
  
   see: idioms, turns of speech
  

  idiom /ˈɪdɪəm/
  Redewendung , Wendung  [ling.]
     Synonyms: phrase, expression
  
   see: set phrase, set expression, fixed expression
  

  idiom //ˈɪdi.əm// 
  1. käsiala
  distinct style of art, etc
  2. idiomi, sanonta
  idiomatic expression
  3. kädenjälki
  instance of such style
  4. kielimuunnos
  language variety
  5. idiomi, puheenparsi, puhetapa
  manner of speaking

  idiom /ˈɪdɪəm/ 
  1. मुहावरा
        "'Old is gold' is an idiom."

  idiom /ˈɪdɪəm/
  fraza, idiom, narječje, način izražavanja, osobitost govora

  idiom /ˈɪdɪəm/
  1. kifejezésmód
  2. kifejezés
  3. stílus
  4. szólás

  idiom //ˈɪdi.əm// 
  idiom 2.
  idiomatic expression
   3.
  language variety

  idiom //ˈɪdi.əm// 
  1. 様式
  distinct style of art, etc
  2. 成句, 熟語
  idiomatic expression
  3. 方言, 訛り
  language variety

  idiom /'ıdıəm/ 
  1. idiomatinis posakis, idioma
  2. kalba, šnekta, tarmė

  idiom /idiəm/
  1. idioom, taaleigen
  2. idiotisme

  idiom /ˈɪdɪəm/ 
   1.  idiom, idiomatyzm
   2.  [form]  styl

  idiom /idiəm/
  1. idioma, língua
  2. idiotismo

  idiom //ˈɪdi.əm// 
  idiom, idiomatiskt uttryck
  idiomatic expression

  idiom /ˈɪdɪəm/
  1. .deyim, tabir
  2. şive, lehçe
  3. üslup idiomat'ic  belirli bir dilin özelliklerini taşıyan, dilin if ade özelliklerini belirten idiomat'ically  ana dili gibi.

  idiom /ˈidɪom/
  idiom

  idiom
  idiom

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  идиом
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  ιδιωτισμός
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  idiom 2.
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
   3.
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  idiomi 2.
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
   3.
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  idiom 2.
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
   3.
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  成句 2.
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
   3.
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  idioom 2.
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
   3.
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  1. идиома
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
  2. идиом
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  idiotismo, locución idiomática
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  idiom
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;

  idiom /ˈidʲjɔ̃m/ 
  deyim 2.
  (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni;
   3.
  (przestarzałe, przestarzały) (rzadki, rzadko używany) mowa, narzecze

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  идиом
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  Idiom
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  ιδίωμα
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  idiomi
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  成句, 熟語, イディオム, 慣用句
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  idiom, idiomat, idiomatyzm
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  идиома
  fast uttryck

  idiom /ˈiːdiːˌɔm/ 
  deyim
  fast uttryck

  
/ˈɪdiəm/

  
/ɪdɪ'oːm/

  86 Moby Thesaurus words for "idiom":
     Acadian, Anglo-Indian, Brooklynese, Cajun, Canadian French,
     Cockney, French Canadian, Gullah, Midland, Midland dialect,
     New England dialect, Pennsylvania Dutch, Yankee, Yorkshire,
     adjectival phrase, argot, bundle of isoglosses, cant,
     choice of words, class dialect, clause, cliche, composition,
     construction, dialect, dialect dictionary, diction, expression,
     formulation, grammar, headed group, idiotism, isogloss, jargon,
     language, langue, lingo, lingua, linguistic atlas,
     linguistic community, linguistic island, local dialect, localism,
     locution, manner of speaking, noun phrase, paragraph, parlance,
     parole, patois, peculiar expression, period, personal usage,
     phrasal idiom, phrase, phraseology, phrasing, provincialism,
     regional accent, regionalism, rhetoric, sentence, set phrase,
     speech, speech community, standard phrase, subdialect,
     syntactic structure, talk, term, tongue, turn of expression,
     turn of phrase, usage, use of words, usus loquendi, utterance,
     verb complex, verb phrase, verbalism, verbiage, vernacular,
     way of speaking, word-group, wordage, wording
  
  

  n. 成语,惯用语法,方言;

     n. 成语,惯用语法,方言